انسان آن قدرها که به نظر می آید،

کوچک و حقیر نیست.

او تمامی آسمان و کائنات را در خویشتن دارد،

او همه ی هستی را در خویشتن پیچیده است.

آری، او در ظاهر شبنمی بیش نیست،

اما در دل، اقیانوسی بی کران پنهان کرده است.

علم، به همین ظاهر محدود پرداخته است؛ ظاهر

شبنم.

آنهایی که به ژرفای هستی آدم فرورفته اند،

با شگفتی دریافته اند که

هرچه بیشتر در این بی کرانه غرق شوند،

او را بی کرانه تر می یابند.

هنگامی که به هسته مرکزی وجود آدمی می رسی،

درمی یابی که او با هستی یگانه است.

او همه ی جهان است.

این است تجربه ذات الهی در انسان.

به درون خویشتن سفر کن.

به ژرفای خود برو.

خدا در توست.

کشفش کن.